ΤΟ ΔΙΓΛΩΣΣΟ ΠΑΙΔΙ

ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑΣ

Η διγλωσσία αναφέρεται στη συστηματική χρήση 2 γλωσσών. Πιο συγκεκριμένα για να θεωρηθεί ένα παιδί δίγλωσσο απαιτείται να κατέχει και τις 2 γλώσσες σε πολύ καλό επίπεδο.

Η γενική εικόνα ενός δίγλωσσου παιδιού, είναι αυτή στην οποία το παιδί μεγαλώνει σε ένα γλωσσικό περιβάλλον, στο οποίο από τη γέννηση του ακούει 2 γλώσσες. Για να πούμε πως ένα παιδί είναι δίγλωσσο δεν απαιτείται να γνωρίζει και τις 2 γλώσσες στο ίδιο επίπεδο, αλλά τουλάχιστον να έχει μια πολύ καλή γνώση και της δεύτερης γλώσσας.

Θεωρείται σπάνιο, αλλά όχι απίθανο, να υπάρχουν άνθρωποι τρίγλωσσοι ή και πολύγλωσσοι.

 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΔΙΓΛΩΣΣΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Το οικογενειακό περιβάλλον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην σωστή κατάκτηση και των 2 γλωσσών. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, με τους οποίους οι γονείς επιλέγουν πώς το παιδί τους θα γίνει δίγλωσσο:

  1. Γονείς με διαφορετική εθνικότητα
  • Ο κάθε γονέας μιλάει στο παιδί τη δική του γλώσσα και έτσι από τη μέρα που γεννιέται, έχει ακούσματα και από τις 2 γλώσσες.
  • Οι γονείς επιλέγουν να απευθύνονται στο παιδί σε 1 από τις 2 γλώσσες μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία (συνήθως μεταξύ 3 – 5) και στη συνέχεια του παρουσιάζουν και τη δεύτερη γλώσσα.
  • Οικογένειες μεταναστών
  • Οι γονείς θέτουν περιορισμό ανάλογα με το περιβάλλον / χώρο, όπου θα χρησιμοποιείται η μία ή η άλλη γλώσσα. Για παράδειγμα, στο σπίτι μιλούν μόνο Ισπανικά, ενώ όταν βρίσκονται εκτός σπιτιού μιλούν Ολλανδικά.
  • Οι γονείς χρησιμοποιούν χωρίς περιορισμούς και σε οποιαδήποτε περίπτωση και τις 2 γλώσσες. 

ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ

Όταν ξεκινάει ένα παιδί να μαθαίνει το λεξιλόγιο και της μίας και της άλλης γλώσσας, υπάρχει πιθανότητα να παρατηρηθεί μία αρχική καθυστέρηση στη διαδικασία αυτή, που όμως σύντομα θα καλυφθεί.

Το παιδί αρχικά θα μπερδεύει τις 2 γλώσσες, δεν θα αργήσει όμως να αρχίσει να ξεχωρίζει τη μία από την άλλη. Έχει πολλές φορές παρατηρηθεί το φαινόμενο που καλείται «γλωσσικό μπέρδεμα», κατά το οποίο το παιδί εφαρμόζει συντακτικούς ή γραμματικούς κανόνες από τη μία γλώσσα στην άλλη και αντίστροφα. Για παράδειγμα, ελληνική κατάληξη σε γερμανική ρίζα ή γερμανικές λέξεις με ελληνική σύνταξη.

Τέλος, μπορεί να παρατηρηθεί το φαινόμενο «αλλαγής κώδικα», σύμφωνα με το οποίο ένας δίγλωσσος άνθρωπος μιλά με έναν άλλο ίδιο δίγλωσσο χρησιμοποιώντας και τις 2 γλώσσες εναλλάξ.

Βιβλιογραφία

  • Bley-Vroman R. (1989) ‘What is the logical problem of language acquisition?’ In Gass S. and Schacter J. (eds.).  Linguistic Perspectives on Second Language Acquisition. CUP 
  • Ellis N. (1994). The study of second language acquisition. Oxford University Press. 
  • Grosjean F. (1982). Life with two languages: an introduction to Bilingualism(21st ed.). Cambridge: Harvard University Press. 
  • Hawkins R. (2001). Second Language Syntax: A Generative Introduction. Blackwell. 
  • Larsen-Freeman D. And Long M. (1991). An introduction to Second Language Acquisition Research. Longman. 
  • Ritchie W. And Bhatia T. (eds.). Handbook of Second Language Acquisition. Academic Press. 
  • Towell R. And Hawkins R. (1994). Approaches to Second Language Acquisition. Multilingual Matters.

Υψηλάντη Αναστασία

Λογοθεραπεύτρια

Επιστημονικός συνεργάτης του Διεπιστημονικού Κέντρου Λόγου,

Μαθησιακών & Αναπτυξιακών Δυσκολιών: «ΑΝΑΠΤΥΞΗ & ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ»

Για οποιαδήποτε ενημέρωση ή πρόσθετη πληροφόρηση, παρακαλώ μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο 210-2792955  &  6934-457847

Αφήστε μια απάντηση